ஏ.அ-80

 

இறந்து போன என் தாய் தந்தையருக்கு அவர்கள் வாழ்ந்த இல்லத்தை நினைவு இல்லமாக மாற்ற நெடு நாட்களாக என் மனதில் ஒரு எண்ணம் உலா வந்தது.அதற்கான காலம் கனிந்து வந்தது,2013ம் ஆண்டு  கிராமத்தில் உள்ள என் பழைய வீட்டை ஒருபகுதியை இடித்து விட்டு நவீனக் கழிப்பறையுடன் பழைய வீட்டின் ஒரு பகுதியையும் புதியதாக இரண்டு சதுரத்தில் ஒரு ஓய்வு இல்லம் அமைத்துள்ளேன்.

வீட்டின் முகப்பில் கருங்கல் பலகை கொண்டு என் எண்ணங்களை எழுத்துக்களாக வடிவமைத்தேன். அதற்கு தாய் தந்தையர் கோயில் என பெயரிட்டேன்.

கோயில் என்றால் சிலை இருக்க வேண்டுமே,யோசித்தேன்.....மகாபலிபுரம் சென்று சிற்பியைச் சந்தித்து தாய்  தந்தையரின் உருவ படங்களை காட்டி மார்பளவு சிலை வடிக்கச் சொன்னேன்.

சிலை திறப்பு நிகழ்ச்சி எளிமையாகவும் சிறப்பாகவும் இருக்க வேண்டுமென நினைத்தேன்.எனது பள்ளி நாட்களில் எனக்கு அறிவு கண் திறந்த 10 மற்றும் 11 வகுப்புகளுக்கு (1968&69) ஆங்கிலம் மற்றும் கணக்குக்கு ஆசிரியராக இருந்தவர், ஆசிரியர் திரு வீரராகவன் அவர்களை அழைக்க வேண்டும் என நினைத்தேன்.இதற்காக அவர் ஆரணியில் வாழ்ந்த விட்டை அணுகினேன்,ஒரு வயோதிக அம்மையார் அந்த வீட்டில் குடியிருந்தார்.

அவர் தெறிவித்த முகவரியில் தொலைபேசி எண்ணை பெற்று ஆசிரியருடன் நேரடி தொடர்பு கொண்டேன். அப்போது அவர்,

‘நான் ஆரணியில் இல்லை, படப்பையில் குடியேறிவிட்டேன்’

 ‘அய்யா நான் உங்களை நேரில் சந்திக்க வேண்டும்’

‘ஏன், எதற்கு?’

‘அய்யா நீங்கள் என் அறிவுக் கண்களை திறந்த ஆசான், நான் என் தாய் தந்தையருக்கு என் கிராமத்தில் சிலை வைத்துள்ளேன்,அதனை தங்கள் கையால் திறந்து வைக்க வேண்டும்’ என்றேன்.

‘அப்படியா மிக்க மகிழ்ச்சி, இதற்கு ஏன் என்னை தேடி வரப்போற, முகவரியை சொல் நானே வந்துவிடுகிறேன்’ என்றார்

2017ம் ஆண்டு கார்த்திகை மாதம் 20 நாள் நினைவு நாளன்று எனது நண்பரும், ‘இளைய பல்லவன் கருணாகரத் தொண்டைமான்’ எனும் காப்பிய நூலாசிரியருமான திரு  செம்மங்குடி துரையரசன் அவர்களிடம் எனது பள்ளிக்கால ஆசிரியரை சிலை திறப்பு நிகழ்ச்சிக்கு அழைத்துள்ளதை தெரிவித்தேன்.

ஏ.அ-79

 

பணி ஓய்வு காலத்தில் வெய்யிலாளி இனமான என் சமுக மக்களின் கல்வியறிவும் சுய சிந்தனையும் வளர்க்கும் பொருட்டு என் சிந்தனையில் உருவான பகுத்தறிவு இயக்கமான ‘ஏழாம் அறிவு இயக்கம்’ என்னுடைய வலைதளமான www.thiru-rationqlism.blogspot.in ல் ஆரம்பித்தேன். இந்த வலைதளத்தை என் மகன் வினோத் உருவாக்கினான். இந்த வலைதளம் ஒரு சிறந்த சிந்தனைக் களமாக உலக மக்களிடம் சென்றடைந்தது. நூல்களை கணினிமூலம் அச்சிலேற்றி நூலாக்கி பின் இணையதளத்தில் பதிவேற்றம் செய்து வருகிறேன்

அதை தொடர்ந்து, வலைதளத்தில் உள்ள என் சுய சிந்தனைக் கருத்துகளை, ‘அறவழி சுய சிந்தனையுடன் மகிழ்ச்சியுடன் வாழும் வழிகள்’ எனும் நூலில் தொகுத்து வழங்கினேன்(2011).இந்நூல் பல தரப்பட்ட மக்களை சென்றடைந்தது.தமிழக அரசும் தன் நூலகங்களுக்கு இந்நூலை வாங்கிக் கொண்டது.

வலைதள (blogspot) பயன்பாடு மக்களிடம் அதிகம் இல்லை,இதை உணர்ந்த நான் முகநூல்,வாட்சப் மற்றும் ட்விட்டரில் தினமும் என் சிந்தனைகளை பதிவிடுகிறேன். எல்லாவிதமான வினாக்களுக்கும் என்னால் பதிலளிக்க முடிகிறது.

ஏ.அ-78

 

எங்கள் நிறுவனத்தின் அதிகாரிகள் 90 சதவிகிதம் முன்னேறிய இன அதிகாரிகள் அல்லது ஊழியர்கள் நிரம்பி இருந்தனர்.

எல்லாருமே உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசும் மக்கள். இவர்களிடமிருந்து நான் கற்றுக்கொண்டது, இதோ-

அதிகாரிகள் உத்தரவிடும் போது முடியாத வேலைகளை முடியும் என பொய் சொல்ல வேண்டும்.

அதிகாரிகளை எதிர்த்து பேசக்கூடாது.

அதிகாரிகளிடமோ,நுகர்வோர் மீதோ கோவப்படக் கூடாது.

சக ஊழியர்களிடம் மனம் கோணாமல் வேலை வாங்க தெரிந்திருக்க வேண்டும்.

பணி மாறுதல் ஆணை வந்தால் உடனே சென்று மாற்று இடத்தில் பணியில் சேர்ந்துவிட வேண்டும்.

பணியில் சேர்ந்த பிறகு விருப்பமான இடத்தை கேட்டு மனு அளிக்க வேண்டும்.

ஆனால் என் விஷயத்தில் விருப்பமான இடத்தை கேட்டு பெற்று இன்னலை அனுபவித்துள்ளேன்.எனவே நிர்வாகம் பணி மாறுதல் செய்யும் இடத்திற்கு பணியில் சேர்ந்து விடுவேன்.அப்படி சென்று பணியாற்றியதால் எனக்கு பிற மாநில மக்களிடம் பழக வாய்ப்பு கிடைத்தது. இது ஒரு நல்ல அனுபவமாகவே எடுத்துக் கொண்டேன்.

தொழிலாளர் சங்கத்தில் இருந்தால் ஓரளவுக்கு பணி பாதுகாப்பு கிடைக்கும், இல்லையேல் அதிகாரிகளிடம் சுமுகமாக பழக தெரிந்திருக்க வேண்டும். ஊழியர்களின் இனம் சார்ந்த அதிகாரிகளுக்கு நல்ல சலுகை கிடைக்கும்.என் இனத்தில் எனக்கு தெரிந்த அதிகாரிகள் கிடையாது,

1995-96 ல் எனக்கு தெரிந்த ஒரு உறவுக்கார ஐஏஎஸ் அதிகாரி கிடைத்தார் ,அதே நேரத்தில் என் இனம் சார்ந்த ஒரு தொழிற்சங்க தலைவரின் நட்பு கிடைத்தது. அதன்பின் 10 ஆண்டுகள் நிம்மதியாக பணிபுரிந்து 2007 ம் ஆண்டுஆகத்து மாதத்திலிருந்து   ஒய்வை பெற்றேன்.

ஏ.அ-77

கல்யாண விருந்தை சைவம் அசைவம் கலந்த உணவாக இருக்க வேண்டும் என விரும்பினேன்.

ஒரு வேளை உணவில் கல்யாணத்தை நடத்தி முடிப்பது புத்திசாலித்தனம் என கணக்குப் போட்டேன்.

சம்பரதாயம் சடங்கு என தேவையில்லாத செலவினங்களை தவிர்க்க நினைத்தேன்.

கல்யாணம் என்பது ஆண் பெண் இருவரையும் இணைந்து வாழ குடும்பத்து பெரியவர்கள் நிகழ்தும் நிகழ்ச்சியாகும்.எனவே தாலி கட்டுவது ஒன்றே மெய்பியல் நிகழ்ச்சி என தீர்மானித்தேன்.

உறவினர்களையும் நண்பர்களையும் அழைத்தேன். சுமார் 2000 பேர் கூடினர்.காலை 10 மணியிலிருந்து 12க்குள் தாலி கட்டும் நிகழ்ச்சியை முடித்தேன்.

மஞ்சள் குங்குமத்தை தவிர்த்தேன்.

மாவிலை தோரணம் வாழை மரங்கள் கட்டவில்லை.

மேளதாளங்கள் இல்லை.

பூசணிக்காய் தேங்காய் உடைக்க வில்லை.

கற்பூரம் ஊதுவத்தி இல்லை.

12 மணியிலிருந்து 2 மணிக்குள் சைவம் மற்றும் அசைவம் தனித்தனியே அமரவைத்து உணவு பரிமாறும் நிகழ்ச்சி முடிந்தது.

இசை நிகழ்ச்சி,கலை நிகழ்ச்சியை தவிர்த்தேன்.

கல்யாணத்திற்கு காலையில் வந்தவர்கள் மாலை அவரவர் வீடுபோய் சேரும்படி பார்த்துக் கொண்டேன்.

தேவையில்லாத செலவினங்களை தவிர்த்து,ஆடம்பர உணவு வகைகளை பரிமாறினேன்.

கல்யாணம் இனிதே முடிந்தது